İnsan ve fare beyni anatomisindeki cinsiyet farklılıklarının karşılaştırmalı beyin görüntülemesi
İn vivo nörogörüntüleme çalışmaları, insan beyninde birkaç tekrarlanabilir hacimsel cinsiyet farklılığı ortaya koymuştur, ancak bu tür farklılıkların nedenlerini ayrıştırmak zordur. Fare modelleri, memelilerde cinsiyete dayalı beyin gelişiminin hücresel ve mekanik temellerini anlamak için yararlı olsa da, bunların ne kadar iyi tercüme edildiğini belirlemek için tüm beyindeki fare ve insan cinsiyet farklılıklarını resmi olarak karşılaştırmaya yönelik herhangi bir girişimde bulunulmamıştır. Bu soruyu ele almak, farenin insan beynindeki cinsiyet farklılıkları için translasyon modeli olarak kullanılmasına kritik bir ışık tutacak ve memeliler arasında beyin hacmindeki cinsiyet farklılıklarının ne ölçüde korunduğuna dair içgörüler sağlayacaktır. Burada, insan ve fare beyninin cinsiyete dayalı nöroanatomik organizasyonuna ilişkin ilk karşılaştırmalı nörogörüntüleme çalışmasını gerçekleştirmek için türler arası yapısal manyetik rezonans görüntülemeyi kullanıyoruz. Önceki bulgulara paralel olarak insanlarda erkeklerin önemli ölçüde daha büyük ve daha değişken toplam beyin hacmine sahip olduğunu gözlemliyoruz; bu cinsiyet farklılıkları farelerde yansıtılmıyor. Toplam beyin hacmini kontrol ettikten sonra, 60 homolog beyin bölgesinde (r=0.30; örneğin: M>F amigdala, hipokampus, stria terminalisin yatak çekirdeği ve hipotalamus) cinsiyetin hacimsel etki büyüklüğünde ılımlı türler arası uyum gözlemliyoruz. F>M ön singulat, somatosensoriyel ve birincil işitsel korteksler). Türler arası bu uyum, kortekste (r=0,33) korteks dışı (r=0,16) duruma göre daha fazladır. Her iki türde gen ekspresyonunun bölgesel ölçümlerini birleştirerek, hacimsel cinsiyet farklılıklarında türler arası uyumun daha fazla olduğu kortikal bölgelerin, 2835 homolog genin ekspresyon profilinde türler arası uyumun da daha fazla olduğunu ortaya koyuyoruz. Bu fenomen, cinsiyet etkileri ve gen ekspresyonu açısından yüksek uyum sağlayan birincil duyu bölgelerini, bu özelliklerin her ikisinde de uyumun türler arasında daha zayıf olduğu limbik kortekslerden ayırır. Bu bulgular, farelerde bulunan, insanlarda tutulan, kaybolan veya tersine dönen cinsiyete dayalı beyin anatomisinin yönlerinin belirlenmesine yardımcı oluyor. Daha genel anlamda, çalışmamız, farelerde cinsiyete dayalı beyin gelişiminin insanlarda cinsiyete dayalı beyin gelişimini en iyi yansıtan beyin bölgelerine kadar mekanik çalışmalarını hedeflemek için ampirik bir temel sağlar.
