Enfeksiyonların Uzun Vadeli Sonuçları Olabilir

Movahedi: “Çalışma, beynin bağışıklık sisteminin normal durumuna hızlı bir şekilde geri dönme konusundaki olağanüstü yeteneğini gösteriyor. Ama aynı zamanda, belirli hücrelerin iyileştikten sonra uzun bir süre boyunca nasıl değiştiğini ve enfeksiyonun bir tür “hafızasına” sahip olduklarını gözlemleyebiliriz. Bu, bir ömür boyunca sayısız enfeksiyondan muzdarip olabileceğimiz zaman – örneğin Covid-19 pandemisini düşünün – doku makrofajlarının işlevselliğinin değişebileceğini düşündürmektedir. Örneğin, multipl skleroz veya demans gibi mi? Bu, şüphesiz araştırma camiasında gelecekteki sıcak bir konu haline gelecektir.”

Beyin ve enfeksiyonlara karşı savunması

Beyin, vücudumuzdaki her süreci kontrol eden merkezi bir komuta merkezi olarak işlev görür. Bu nedenle beynin kendisini hastalıklara karşı da koruyabilmesi önemlidir. Bu, kısmen beyne erişimi kısıtlayan karmaşık engellerle sağlanır. Bağışıklık hücreleri ek bir savunma hattı oluşturur.

Bu çeşitli savunma katmanlarına rağmen, bazı patojenler hala nüfuz etmeyi başarır ve bu da yaşamı tehdit eden hastalıklara yol açabilir. Bununla birlikte, enfeksiyon sonunda başarılı bir şekilde kontrol altına alınsa ve patojenler ortadan kaldırılsa bile, hastalar önümüzdeki yıllarda nörolojik problemlerden muzdarip olabilir. Bu nedenle konakçı-patojen etkileşiminin dinamiklerini ve bunun uzun vadeli sonuçlarını daha iyi anlamak çok önemlidir.

Araştırma

Prof Movahedi’nin ekibi enfeksiyonları araştırdı tripanosoma brucei, beyni istila eden tehlikeli bir mikroorganizma. Bu tek hücreli parazitler, Sahra altı Afrika’da yaşar ve ölümcül nöropatolojiye neden olabilir. Bu parazitlerin beyne sızdığı uzun zamandır bilinmesine rağmen, enfeksiyonun yolu ve konağın tepkisinin doğası tam olarak anlaşılamamıştır. Ekip, insanlar gibi hastalığa oldukça duyarlı olan farelerde enfeksiyonu inceledi.

Parazitlerin önce beynin meninksler ve koroid pleksus olarak bilinen sınır dokularını istila ettiğini ve daha sonra sıvı dolu boşluklara ve nöronal dokuya doğru yol aldıklarını buldular. Birkaç ileri teknoloji kullanarak, araştırmacılar ayrıca bağışıklık sisteminin tepkisini çok ayrıntılı bir şekilde haritaladılar.

Özellikle makrofajlar önemli bir rol oynar. İlk savunma hattını alırlar ve kandan türetilen bağışıklık hücrelerini beyne çekmek için vücudun geri kalanına sinyaller gönderirler. Bu “yeni toplanmış” bağışıklık hücrelerinin çoğu aynı zamanda makrofajlardır, ancak yerleşik muadillerinden farklı davranırlar.

“Sonuçlarımız, beyindeki patojen istilası sırasında makrofajları merkeze yerleştiriyor ve enfeksiyon sırasında yerel ve işe alınmış makrofajların nasıl farklı roller oynadığını gösteriyor. Örneğin, kandaki bağışıklık hücreleri, antimikrobiyal proteinlerin daha yüksek ekspresyonunu gösteriyor. Bu bize onların parazitleri iyi bir şekilde ortadan kaldırabilir” diyor doktora öğrencisi ve çalışmanın ilk yazarı Karen De Vlaminck.

Ekip daha sonra hastalık başarıyla tedavi edildikten sonra tüm bu bağışıklık hücrelerine ne olduğunu araştırdı.

Prof Movahedi: “Kanda toplanan makrofajların, parazitler yok edilir edilmez beyinden ne kadar hızlı atıldığına şaşırdık. Bu, bir enfeksiyon ele alındığında beynin hızla normal durumuna dönmesinin ne kadar önemli olduğunu vurguluyor. ile birlikte.”

beyin hafızası

Ekip, parazitler çıkarıldıktan sonra beynin sınır bölgelerindeki yerleşik makrofajların aylarca daha aktif bir durumda kaldığını ve bu durum, enfeksiyonun bir çeşit “hafızasını” koruduklarını düşündürdü. Diğer dokulardaki çalışmalar, bu tür enfeksiyon kaynaklı hafızanın, makrofajların gelecekteki hakaretlere tepki verme yeteneğini değiştirebileceğini zaten göstermiştir.

De Vlaminck, “Ancak bunun göründüğü kadar korkutucu olması gerekmiyor” diyor. Enfeksiyonların beyin üzerindeki uzun vadeli etkisini anlamaya başladığımızda, araştırmalar potansiyel enfeksiyon kaynaklı işlev bozukluklarını ele almak ve tersine çevirmek için yeni tedaviler bulmaya odaklanmaya başlayabilir.”